bugün

dualarla ulke kurtarmak

son olarak israil'in filistin'e saldırmasıyla tavan yapmış olaydır. "bir şey yapamıyorsak filistin'e dua edelim" medelim gibi artık çaresizliğin veya ütopik hayallerin tavan yaptığı bir duruma gelmiştir olay.
bunca tarih boyunca daha kitaplarda okumadık dualarla savaş kazanıldığını ve bir ülkenin kurtulduğunu. oturduğun yerden konuşup durmaktan farksızdır. ve bunu başka insanlardan da isteyerek bir sinerji yaratarak sanki tankları yerinden kaldırıp fırlatacağını mı düşünüyor insanlar bilemiyorum. bu kadar dua yerine dilekçe yazıp israil hükümetine yollansa daha etkili(?!) olacaktır.

dua etmeyin demiyorum, tabi ki edin. ama insanlar genellikle aciz olduğu zamanlar, kendisinin eli kolu bağlı olduğu zamanlar dua eder. yardımı başkasından bekler. eğer müdahale edecek gücünüz varsa o zaman güç toplamak için dua edersin, yoksa "lütfen daha yavaş vursun" diye olayı karşısında bulunanın vicdanına bırakmaktan öteye geçmez.
her ülke birbirine iyi veya kötü mutlaka bağlıdır. devletler yönünde bir çözüme gidelemiyorsa edilen dualarda havayadır maalesef. savaş dinsel bir savaş olabilir ama savaşan tanrılar değildir. ki tanrı da aynı tanrıdır zaten yazılana göre. kimi kime şikayet edeceksin.