sözlük yazarlarının itirafları

Çocukluk ve gençlikte çok renkli, çok boyutlu, anlamlı ve keşfedilecek, ulaşılacak şeylerle dolu gibi görünen hayat büyüdükçe renksiz, tatsız, tek boyutlu ve monoton bir hâl aldı.
Ve bu durum varoluşsal sancılar yarattı.
Başka bir konu da şu ki, çok kısa bir sürede kavramlar yer değiştirdi. Dürüst olmak, iyi niyetli olmak, vicdanlı olmak gibi olumlanan kavramlar birden olumsuz bir zemine çekildi ve salaklık, enayilik olarak yeniden tanımlandı. Yani kabaca iyi olmak olumsuz, arsız ve kötü olmak olumlu olarak yeniden kodlandi. Avam kalabalık bu yeniye çok çabuk adapte oldu zira bu onların dava dedikleri şeydi zaten. iğneden ipliğe her alandaki kaliteyi olabildiğince düşür ki, normal olan, standart olan kalitesizlik olsun, böylece kendi avamligin meşrutiyet kazanır öyle degil mi...