türkiye de insanların tahammülsüz olması

içler acısı bir realitedir.

Çünkü kişiliği geliştirici, ruhu dinlendirici, sakinleştirici, empatiyi arttırıcı hiçbir eylemde bulunmuyoruz.
Ne kitap okuyoruz, ne sanatla ilgileniyoruz, ne bir yardım kuruluşunda gönüllü çalışıyoruz, ne doğayla içiçeyiz...
Yaşam anlayışı artık çok korkutucu ve sığ ne yazık ki...
Külhanbeyliğin, mafyavari davranışların, edepsizliğin prim yapıp alkışlandığı, itibar gördüğü bir toplumda, tahammülden söz etmek hayaldir!