anneden gizli yemek siparişi vermek

neden gizli peki? "neden benim yemeklerimi yemiyorsun, beğenmiyor musun?" diye üzülecek ya da kızacak diye mi?

ben bu kafayı hiçbir zaman anlayamadım arkadaş. anne yemeğinden uzak kalamamanın baskısını geçtim, ailesiyle evde diye telefonunu açmayan hanım evlatları var.

bildim bileli kendi odamı kendim temizlerim, kendim mutfağa girer yemeğimi içeceğimi ayarlar yerim, kafama göre çıkar kafama göre girerim. canım isterse de dışarıdan yemek sipariş ederim, kimse de bir şey demez.

bu koduğumun ülkesinde cinsel devrim(!) bile oldu fakat bu dar kafa bir türlü aşılamadı; anne ve babadan it gibi korkmak, esareti altında bir hayat sürmek! hem de bir ömür boyu. evlenseler bile.

30 yaşına gelip, ailesi sorun ediyor diye akşam 9dan sonra dışarı çıkmayan erkekler var.

sırf çirkef annesi(ama cidden çirkef, kişisel değil) istemiyor diye arkadaşlarıyla ilişkisini koparan 30una merdiven dayamış erkekler var.

iltifat için değil, cidden öyle olduğu için eşinin yemeğini "güzel olmuş" diye överken annesinden fırça yiyen erkekler var.

çişe giderken annesinden izin alanlar var.

evde 2 gün oturdu diye babasından "kalka lan git çalış it" diye azar işitenler var.

ailesi "kim o, kiminle konuşuyorsun sen?" diye soracağı için bırakın kızı, it gibi korkup iş yerinden gelen telefonu bile açamayan erkekler var.

kendi istediğiyle değil, ailesinin istediğiyle evlenen, daha da kötüsü evlenmeyi istemediği halde ailesi yüzünden zoraki evlenen ve garip bir şekilde bundan hiç de şikayetçi ol(a)mayan insanlar var.

lan sizin amk ben!

böyle ailelerin de onların bu baskısına boyun eğen çocukların da noksanlığına çomak sokayım!