yazarların şu an hayal ettikleri şeyler

balkondan yan apartmanın bahçesine bakıyorum. geçmişe döndüm, 16 yaşımı hayal ediyorum;
o bahçe, şimdi olduğu gibi çimenli, ağaçlı bir bahçe değil, üzerinde bir tek iğde ağacı bulunan toprak bir bahçe. bu saatlerde bile bahçenin kenarındaki set şeklindeki duvarlarda 12 gencin oturduğu bir bahçe...bahçeyi gören yan yana dört apartmanın pencerelerinden bizi eve çağıran "artık gelin de yemek yiyelim"diye seslenen ebeveynlerimiz var...onları duymuyor gibi yapıyoruz.çünkü birlikte olmak öyle eğlenceli ki. elimizdeki zevkle çitlediğimiz ay çekirdekleri bile bitmemiş. bahçe bakımından sorumlu apartman görevlisi de bağırıyor "o ay çekirdeği kabuklarını sakın yerlere atmayın ha. sonra bozuşuruz hepinizle" diyor. iyi ki onun da oğlu ve kızı bizim grupta da fazla söz söylemiyor. birazdan evlerimize gideceğiz ve bahçe sessizliğe bürünecek. yarın kahvaltı sonrası yine burada toplanırız. bir, iki kişi derken birden yine 12 kişi olurduk bu bahçede...yaz tatilinde deniz kenarına gitmek mümkün olmayan bir il olan Ankara sıcağında eğlenmek, güzel vakit geçirmek o yıllara has bir şeydi. arkadaşlık, o zaman bambaşka arkadaşlıktı...
geçmişe ışınlanmak mümkün olsaydı, şimdi hayal ettiğim o yıllara dönerdim.