bugün

ayak fetişizmi

fetişizmin boyutu ve işlevselliğin bozulmasına göre terapi gerekir. cinsel dürtülerin sevilen kişiye karşıya duyulanı dışında, objelere duyulanları hayattaki diğer olumsuz sayılabilecek şeylerle ilişkilendirilebiliyor. ben hayatımda ilk defa böyle bir şeyle ortaokul yıllarımda sevdiğim çocuğun ayaklarıma olan ilgisiyle karşılaşmıştım. o benden üç yaş büyüktü, lisedeydi.

beni o kadar seviyor ki her parçamla ilgileniyor diye düşünüyordum aşırı mutluydum falan. sevgi anlayışım böyle. bu yerinde olmayan bir hayalcilik olmuş. bir yerden sonra benim fotoğrafım yerine ayak görmeyi tercih edince ''git şrdn be slk'' oldum. ismini, ne olduğunu yine bilmiyordum. ama hissetmek kurtarmış.

çok basit bir düzeyde düşününce ilişkide insanın beklentilerini karşılamayan bir şey oluyor. elbette spesifik olarak dikkat edilen, sevilen şeyler fetişizmden ayrı tutulmalı. zannedilen gibi sadece erkeklerde olan bir şey değildir, bunu da belirtmek istedim. hayatınızdaki işlevselliğine gerçekçi bir bakış açısıyla baktıktan sonra, zarar verici olup olmadığını, ilişkiniz üzerindeki etkilerini düşünerek yolunuzu çizebilirsiniz. çoğu fetişizmi olan insan dışlanmış ve kötü hissediyor, bunu biliyoruz. özellikle kadınlar üzerinde buna sık rastlıyoruz. tek başına değil, başka şeylerle de ilişkili olduğunu aklınızdan çıkarmayın. anlamak, araştırmak, iyiye gitmek isteyen herkesin yanında olacak birsürü insan var. unutmayınız.