hiç sevilmemiş biri olmak

sevmeyi bilmeyen biri olmanıza sebep olur. anneannem çok huysuz bir kadındı. durduk yere kavga çıkarır, insanlara olmadık hakaretler ederdi. çocuklarını çok severdi ama bunu gösteremez, hep bir mesafe koyardı. öyle kendini anlatan biri de değildi. ölümüne yakın bana annesini anlattı. onları terkettiğini, bir başlarına bir sürü çocuk kaldıklarını, dedemle evlendirildiğini...

o zaman anladım ki böyle bir hikayeden sevgi dolu birinin çıkması mümkün değilmiş.

bir de okuduğum bir kitapta annesi babası tarafından sevilmeyen insanların beyinlerinin diğerlerine göre daha küçük kaldığı gözlemlenmiş. yani sevgi daha temelde bu kadar önemli ve tüm yaşamı etkileyecek kadar güçlü bir faktör.