bugün

eşcinselliğe değil eşcinsellere karşıyız

Kelime oyunu yaparak milyonları arkasına alıp ulusa sesleniyormuşçasına coşan bir adet fikir beyanı.

Öncelikle eşcinsel nedir, nasıl olunmalıdır el kitabının yazarına buradan kucak dolusu selamlar. Peki sınav yazılı mı olacak sözlü mü mesela ona göre altını çizerek okuyalımasd.

Kadını tanımladık, erkeği tanımladık. Al şu şu görevler senin, böyle konuşacaksın, şöyle davranacaksın dedik kalıp sabun gibi dizdik yan yana. Sonra dedik ki ee eşcinsellerin başı kel mi onlara da nasıl davranmaları, konuşmaları, giyinmeleri gerektiğini söyleyen bir el kitabı hazırlayalım yazıktır günahtır. Sonra bunlara uymayınca da dışlıyoruz niye dışladınız diye bizi darlıyorlar e ne yapalım bizim ki de can dimi dimi. Kuralını yaz, uymayanı dışla, çoğul dilden konuş... Çok ufak ama minik bir soru var aklımda. Peki şu ana kadar "eşcinsel" diye etiketlediğin o insanların sesi soluğu nerede? insanın kendisi ile ilgili bir sürece dahil edilmemesi kadar ablak bir yaklaşım olabilir mi? Olabiliyormuş.

Velhasılkelam, içten içe toplumsal cinsiyet normlarına göre yaşamayan insanları elinden gelse linç edecek insanların bu tarz kelime oyunlarına girip "aslında şuna değil de buna karşıyız" demeleri oldukça samimiyetsiz geliyor. Bu durumun ortası, şartı şurtu yok çünkü. Nasıl bir heterokseksüel toplumu arkasına alarak "sana mı sorucam kiminle ne yaşadığımı yürü git işine" diye sesini çıkarabiliyorsa, bu insanlar da kimsenin onayına ihtiyacı olmadıklarının farkında.

Bak "saygı duyuyorum" demek bile o kadar üst perdeden bi bakış açısı ki, kalkmış bi de "şöyle şöyle yaparsa saygı duyarım" deniliyor aman allah.

Ben de "sakin kalamadım" şu an. Günlük homofobik kotam doldu sanırım ondan sori.