gecenin şiiri

Hiç kimse bir ada değildir.
Ne de bütünüyle kendisi,
Her insan kıtanın bir parçasıdır,
Gövdenin bir bölümü;
Bir toprak parçası deniz tarafından alıp götürülse,
Avrupa azalır.
Tıpkı haritadaki burun gibi,
Tıpkı senin veya bir arkadaşının sahip olduğu mülk gibi;
Bir insanın ölümü de beni azaltır,
çünkü ben insanlığın kendisinde içeriğim,
öyleyse asla haber gönderip sordurma
çanlar kimin için çalıyor diye;
Onlar senin için çalıyor.

john donne, 1624