okuduğu kitabı bir daha okuyan insan

Hatırlıyorum, istanbuldaydık.
Doğal ortamından kopartılarak kafese tıkılmış bir hayvan gibi hissediyordum kendimi o beton bloklar arasında.
Henüz ilkokul dördüncü sınıf çocuğuydum.
Toprağa hasrettim, çamura ovaya...
Sınıfımızın mütevazı kitaplığında bulunan birkaç kitabın arasında görmüştüm onu.
Ve Okuldan çıkar çıkmaz eve gidip okumaya başlamıştım.
Bir köy hikayesiydi.
Köyünden ayrılmak zorunda kalan bir çocuğun şehir hayatında yaşadığı zorlukları anlatıyordu kitap.

Okudum ben de.
Değil bir, değil on, belki yüz defa okudum o kitabı.
Neredeyse hergün okuyup, sonraki gün tekrar kaydını yapıp eve getiriyordum.
Kitaplık defterini kontrol eden öğretmenimiz durumu farkedip bana o kitabı yasaklayana kadar devam etti böyle.
Neden bu kitabı sürekli götürüyorsun diye sorduğunda: "çünkü seviyorum." diyebilmistim ancak.

inanmayıp rastgele açtığı sayfalardan sorup da adeta ezberlediğimi görünce, durumun hakikaten de zararlı bir boyuta ulaştığını düşünmüş olacak ki kitabın bana verilmesini yasaklamıştı.

Halen tadını dimağımda hissedebiliyorum o sihirli satırların...

Sarı lamba ışığı altındaki evrenimi ölürken dahi hatırlayabileceğim, biliyorum.

Tanım: birgün bir kitap okuyup da bütün hayatı değişebilen insanlar tarafından icra edilebilecek eylem türüdür.