bugün

demokrasi nedir

hakkında çok konuşulan fakat asla sahip olunmayan şeydir, hayaldir.

bugün türkiye'de demokrasi, özgürlük diye bağıran ( halkı ayrı tutuyorum ) birçok siyasetçi, köşe yazarı, gazeteci dün başka insanlar ezilirken zulüm görürken demokrasiden bahsetmiyorlardı. çünkü kendilerinin tuzu kuruydu. eğer kendi tuzun kuruysa kim takar demokrasiyi? kendi özgürse kim takar başkasının mahkumiyetini? kendi kafası rahatsa kim takar başkasının hakkını, adaleti.

edit: tabi bugün de aynı bokun öteki yüzü.