bugün

el orfanato

daha çok içimdeki çocuk sevgisini hareketlendiren gerilim filmi. filmdeki ismiyle simon çok tatlı bir çocuk, kendi ses tonu mu seslendirme mi bilemiycem ama sesi de çok tatlı. insan "böyle tatlı bir oğlum olsa" demeden edemiyor.

heh bu arada, ölmüş insanların huzursuzlukları ve acıları nedeniyle gerçek dünyaya musallat olmaları konusu daha uzun bir süre gerilim filmlerinin senaryo gündemlerini meşgul edecek gibi duruyor.. ama ben sıkıldım. hoş, bir gerilim filminin konusu ne olabilir sorusu geliyor akla, ne korkutur en çok insanları? ölüler ve hayaletler. o zaman benimki haksız bir eleştiri olabilir ama her zaman biraz daha kreatif olunabilmeli diye düşünüyorum.