doğum gününde yalnız olmak

neredeyse hayatım boyunca yaşadığım durumdur. önceden koyuyor olmasına rağmen koymuyor desem de artık cidden koymuyor. çünkü değer verdiğim çok da insan yok açıkçası. o yüzden sırf nezaketen yapılan bir etkinlikte etrafıma yalandan gülücükler saçmaktansa tek başıma oturup güzel bir film izlemeyi, uzun zamandır almak istediğim bir kitabı arayıp bulmayı tercih ederim.

bir de bu günlerde bazen uzun zamandır görüşmediğim arkadaşlarımın arayası tutuyor ve ben kendi kendime mutlu oluyorum. düşünsene o gün senin doğum günün ve o farkında bile değil ama aklına gelmişsin, yani aranızda bir sinerji olmuş belki de. bu bence en uğraşlı saçma doğum günü aktivitelerinden daha güzel.

doğum günümün kutlanmasını sadece lisede beklemiştim. bizim aile içinde yoktur öyle şeyler. lisede de yatılı kalınca kutlasınlar istiyor insan, herkesinki sırayla kutlanıyor çünkü. benimki unutulmuştu. ben de casper olduğuma karar verdim. yapımda var sözlük. unutuluyorum. kabullenmek gerek. öyle sadece kendisine çalışan bir insan da değilim ama olmayınca olmuyor. aman olmasın. iyi ki şimdi olduğum gibiyim. teşekkürler tanrım..