o güzel insanlar o güzel atlara binip gittiler

Yaşar Kemal, o eşsiz anlatma yeteneğiyle,

''bir zamanlar bu şehirde konuksever, sıcak yürekli, dost canlısı iyi insanlar, ceren gibi, kırmızı mercan gözlü, uzun boyunlu, kalem kulaklı, suna gibi cins atlar vardı.

onlara ne oldu?

yaşlı adamdır ki, azıcık doğruldu, ak sakalı kirli, titredi, yüzü eski bir ışıkla parıldadı, derin bir aaah dedi,
ciğeri söken. aaaah! duvara sırtını iyice verdi.

neden sonra gözlerini açtı:
''o iyi insanlar,'' dedi, ''o güzel atlara bindiler çekip gittiler.'' diye anlatır.

Demirin tuncuna, insanın piçine kalmamız da bu yüzdendir.