türkiye a milli futbol takımı

çok komik bir ülkeyiz gerçekten. kırk yılda bir katıldığımız her büyük turnuva öncesi sanatçılar milli takım için şarkılar besteler, futbolcular şirinlik kasarak reklam filmlerinde oynar, bu şarkılar, sloganlar ve reklamlar dakika başı gözümüze sokulur. ambalajımız öyle güzel cilalanır ki medya tarafından sanırsın turnuvanın en büyük favorisiyiz. ha Terim'in mimikleri de cabası tabi. sonra maçlar bir başlar, gerçek dünya.. işte böyle rakip kaleye tek şut dahi atmadan rezil rüsva olarak kaybederiz. dandik ve temposuz ligimizin Anadolu takımlarına karşı şov yapan yıldızları karşılarında 'gerçek' futbolcular görünce nal toplar. kulüp takımlarında ara sıra da olsa kaliteli futbolcuların yolu buraya düştüğü için nadir de olsa günlük başarılar gelir ama milli takım sıçar sıvar çünkü türk futbolcusun altyapısı, çapı ve kafa yapısı budur edirne dışına yetmez. ha bir de taktiğimiz yok diyorlar katılmıyorum. dünyada hiçbir ülke takımının sahip olmadığı bir taktiğimiz var. rakibe kıçını dayayıp yere düşüp faul almaya çalışmak. belki bir frikik olurda atarız diye. istisnasız bunu hepsi yapıyor hastalık olmuş. özeti budur.