bugün

ben bu yazıyı ona yazdım

evimde, sokaklarda ve burnuma gelen her kokuda seni düşünüyorum. güzel kara gözlerini, her zaman anlatacak bir şeylerinin olmasını, beşiktaşa olan sevgini... yanına gelemiyorum. gelemiyorum çünkü korkuyorum. bir mesaj atamıyorum çünkü duygularımın karşılığı var mı bilmiyorum. keşke o ortak arkadaşımızla görüşmeseydim, konuşmasaydım. 6 aydır seni düşünmediğim an olmadı ve nasıl devam ettirebildim bilmiyorum. neyse ki bir şekilde döndüm hatadan. şimdi bekliyorum. elim kolum bağlandı.

https://youtu.be/pNpkOCiIkDk