babanın ölmesi

Gerçekleştiğin de annede verdiği his kadar yoğun bir kahredici üzüntü olmaması, birazda babanın aile üzerinde fazla etkisi olmamasından kaynaklanıyor sanıyorum.

Evet tam da böyle düşünüyorum. Çünkü yaşamı boyunca aileye verdiği acı ve hüzünden başka birşey değildir. Ben dahil ablamlar ve abimler içinde bu geçerli, eminim. 5 kardeşiz ve en küçükleri benim. Evet, dogrudur, en küçük çocuk olduğumdan en şımarık benim belki ama diğerlerinden de en yoğun hisleri ben yaşadım içlerinde.

Ergen dönemimde gusül abdesti almayı babam yerine annem öğretti. Hadi çocukluk anlayamadım belki ama daha sonra düşünmeye başladıkça utancımdan yerin dibine girdim. Arkadaşlar ile aramızda konuşurken -eh çocuğum daha, o saf aklımızla- bana da soruyorlar ve bende annem anlattı diyorum ve başlıyorlar benle dalga geçmeye. Böyle ezik bir anı olarak kalıyor bende.

Bu olayın öncesinde. ilk oluk 4. Sınıftayım. Babam evi geçindirmek adına az biraz birikmiş paramızla ve annemin zoruyla pazarda başörtüsü tezgahı açıyor. Kendisi çalışmayı sevmez pek. Ne de olsa 5 tane çocuk yaptı ve bu saatten sonra o bize değil biz ona bakıcakmışız. Bir babanın mantalitesi oluyor bu. Neyse efendim gel zaman git zaman okuldan bulduğum boşluklarda beni yanına çağırıyor, gidiyorum ve siktirolup gidiyor tezgahtan. Be adam fiyat bilmem para bilmem. Günlük harçlık olarak verdiğin 50 krş ile günde 1 simit 1 ayran olabiliyorum. Paranın değerini bilmiyoruz daha ve sen bana tezgah emanet ediyorsun. Bizim de çocukluk aklıyla kanımız kaynıyor ve tezgahtan türlü bahanelerle kaçıyor ve gidip mahalledeki çocuklarla top oynamaya başlıyoruz. Bunun üzerine geç kaldım diyerek eve geliyor, evde olmadığını görüyor ve annemi de azarlayarak mahalleye elinde hortumla beni bulmaya geliyor. Tabi o zamanlar mahallenin pek dışına çıkamadığımızdan babam hemen beni orada buluyor ve hortumlar dövmeye başlıyor. Ben çocuklara rezil olduğumamı ağlayayım yoksa babamın hortumları vurduğu yerin haşlandığına mı ağlayayım bilemiyorum.

Yıllar geçiyor. Pipimiz olduğunu fark ediyoruz. Kuşe kağıtlı porno dergiler yatağımızın altında yakalanıyor ve bu adam gelip hiçbir telkinde bulunmuyor. Aksine annem karşısına alıp saatlerce dil dönüyor.

Lise çağına geliyorum. Uzun süreli bir ilişkim oluyor kafamı sikeyim. Ayrılıyoruz biz bu hatunla. Bunun üzüntüsüyle kendimi 1 buçuk yıl eve kapatıyorum. Okula dahi gitmemek şartı ile. Bu adam bir kez gelip ne oldu amına koyduğum neden gitmiyorsun okula dahi demedi. Annem, kadıncagız en son ben duştan çıktıktan sonra arkamdan lavaboya gidiyor ve küvete baktığında her yerin saç olduğunu görüyor. Hatunun vermiş olduğu sıkıntıların ardından saçlarım dökülmeye başlıyor. Anam alıyor karşısına saatlerce dil dönüyor, kendime geliyorum.

Sonra annem rahatsızlanıyor. Yatağa düşüyor. Doktorlar Tekirdağ da iyileşemeyecegini söylüyor ve ben üniverste de okulumu dondurup annemin peşinden sürükleniyorum. 1 bucuk yıl sonra annemi kaybediyorum. Beni yıllarca kendime getirmiş kadın toprak oluyor. Bunun acısını tarif edemem sizlere.

Yıllar geçiyor. Babamla beraber yaşamaya başlıyoruz. Ben annemin yokluğunu üzerinden atamadan başka bir kadına aşık oluyorum. Annemin yokluğunu ve annemi hissettiren bir kadına. Bu da 1 buçuk yılda hayatımı sikip atıyor. Ben dayanamıyorum bir gece saatlerce uyuyamayıp döndüğüm yatagımdan bir anda fırlıyor ve babamı uyandırıyorum. Bu duruma daha fazla dayanamayacağımı ve istanbula gidip orada kariyerime devam etmek istediğimi, buralardan uzaklaşmanın bana iyi geleceğinden falan bahsediyorum. 24 yıllık hayatımda ilk defa anlayışla karşılıyor beni. Ne istersen onu yap diyor. Çekip gidiyorum Tekirdağ dan. 1 yıl kadar istanbul da kaldıktan sonra babam da rahatsızlanıyor ve Tekirdağa dönmek zorunda kalıyorum.. 3 ay kadar annemden sonra da babamla hasta yatağında ilgileniyorum. Bir gece bir anda onu tuvalete kaldırırken kucağıma devriliveriyor. Bir daha uyanmıyor ve onu annemden çok uzak bir noktaya gömdürüyorum. Çünkü annemin tek vasiyetidir bu bana.

Bu adam benim hayatımda 25 yılımı yiyip toprak olup gidiyor ve onu iyi hatırlamak için kendimi ne kadar zorlasamda herhangi birşey bulamıyorum şu hayatımda.

Hazır fatih kısaparmak ta bu adam benim babam dizelerini mırıldanırken kulağımda. Yazımı bitirmek istiyorum.

Fatih abiye selam olsun.

Edit: imla