2 nisan 2008 fenerbahçe chelsea maçı

çeyrek final kuralarından önce ' chelsea çıkmasın da kim çıkarsa çıksın. diğer takımların hepsi hücum ağırlıklı oynuyorlar. üzerimize gelirler, biz de orta sahamızın defansif üstünlüğü sayesinde kontrollü oynar, pozisyon vermez ve kontratakla hepsine problem yaşatırız. fakat bir tek chelsea bizim gibi dengeli oynadığından onlara karşı şansımız neredeyse hiç yok' demiştim ve maalesef korktuğum takım çıktı. umarım şansımız konusunda yanılırım. lakin ortada olan bir gerçek var ki; aynı futbol mentalitesine sahip iki takımın arasındaki maçta farkı oyuncu kalitesi belirler. malum, tek tek baktığınız zaman chelsea her bölgede bizden daha kaliteli oyunculara sahip. ayrıca türk takımlarının hepsinde olan bireysel hataların fazlalığı bir diğer dezavantajımız. bu donelerin ışığında chelsea' yi elemeyi bırakın, yenmemiz bile çok zor diyorum. tabii gönlümden geçen 2-0 lık bir skorla ingilizleri burdan uğurlamamız. bunu sağlayabilecek iki faktör var; seyircinin itici güç olabilmesi ve takımın inancı, azmi. eğer chelsea nin orta alan oyuncularına baskı uygulayıp pas kanallarını kesersek, dönen toplara şut atmalarını engellersek ve oyunun üçüncü çeyreğinde bir duran top golü bulursak, maçı alırız. o zaman; ' ortala alex, vur lugano' diyoruz. hadi fenerim, bir kez daha afiyetle yedir bana entariyi.