bugün

muezzinin ezan okurken oksurmesi

bazı durumlarla karşılaştırıldığında çok hafif kalan durum. şimdi anlatacağım olay 1999-2000 seneleri arasında bizzat başımdan geçmiştir. bursa da bir sabah namazı vakti mahallemizin (bkz: papazçeşme mahallesi)* camisinin imamı her zaman olduğu gibi ezanı okumaya başlamıştır. bu sırada sigara içmek için balkonda bulunduğum için ezan sesini gayet net duymaktayımdır. derken hoca bi an tıkanır öksürmeye başlar. buda çok ilginç değildir fakat durum yavaş yavaş kötüleşmeye başlar, gitgide kötüleşen öksürük nöbeti hocanın ezanı tamamıyla yarıda bırakmasına neden olmuştur. hoca ezan okumuyor, sadece üzüntü veren ilginç sesler çıkarmaktadır. şaşkınlıktan kalakalmışımdır. ama buda kabul edilebilir, insandır, olabilir. ama buraya entry girmeme sebebiyet veren olay tam bu sırada başlar. 10-15 saniye sessiz kalan hoca, bir anda ağlamaya başlar. gerçekten tam anlamıyla şok olmuşumdur. hocamız mikrofonu ağzından çekmeyide aklına getirememiş, mahalleye canlı yayında ağlamaktadır. artık gerçek olduğuna inanamamaya başlamışımdır, acaba rüyamıdır bu. yaklaşık 2 dakka kadar süren ağlama nöbetinden sonra hocamız yine öksürerek ağlamaya son verip, hiç bişey olmamış gibi ezana baştan başlayıp, bitirmiştir. hoca neden ağlamıştır, neden bunu canlı yayında yapmayı tercih etmiştir, bunlar benim, benim gibi o saatte ayakta olan bir kaç dengesiz ve sabah namazı kılan dedeler için bir sır olarak kalacaktır. olayı anneminde duyması aklımdan şüphe etmemem için çok isabetli olmuştur..