paranoyaklık

Benimdir.
Takıntılarım ve kafamda kurduğum paranoyalarım vardır. O yüzden asla mutlu bir ilişki yaşayamadım. Bir çok türk kızı hani kıskanır. Bu gerçekten bende hastalık derecesinde. Yalan söylemesin biri bana yalan söylediğini hissettiğim an takarım. Ya da söylediğini farz edip takarım. Manyağım ben. Gidip sevgililerimin evini gözetlerdim evde mi yalan mı söylüyor acaba diye. Kimlik numarası kütük her şeyine kadar araştırırım bir insanı. Ne zaman emin olma hissi gelirse o zaman bırakırım. Güvensizlik belkide altında yatan bu hastalığın. Bilemiyorum. Durup dururken huzursuzluk çıkarırım kafamda kurduğum şeylerden sevgilime. Normal hayatımda rahat bir insan hani bişeyden aşşağı kasımpaşa tarzı bir kız olsamda ailem ve sevdiğim biri işin içine girince deli gibi şizofrenik tavırlar sergiliyorum. Konu sevgilimse "başka kız mı var acaba, acaba beni sevmiyor mu, acaba acaba acaba" ailemse "acaba benden bir şey mi gizliyorlar, kötü bir hastalığı mı var annemin babamın söylemiyorlar, babam annemi mi aldatıyor acaba" diye kurarım milyon defa kafamda. Ve bu tarz bi sevgilim olmuştu sürekli kavga ediyorduk yok nerdesin konum at, bulunduğun odanın videosunu çek, arkadaşlarıyla dışarı çıkardı kız yok erkek erkeğe dese bile gider gizlice gözetlerdim. Kendim gidemiyorsam başkasını gönderirdim. Evdeyim derdi evinin önüne gidip arabası duruyor mu diye bakardım. Kontrol manyağım resmen. Bu yüzden sürprizleri bile sevmem. Bana yapılan her sürprizi zehir ederim. Hatta bazen biri bana sürpriz yapar diye bile korkuyorum. Sadece "peki" lafının altında milyon tane detay arıyorum. Konuştuğum insanları defalarca irdeliyorum. Benim gibi kızlar var biliyorum ama.