le temps des cathedrales

isvicreli bilim adamlarinca butun duygulari harekete geciren essiz sarki

Pariste etkilendigim tek yer. Notre Dame Katedraliydi. benim icimdeki gizli romantigi cikaran sanirim tek eser de Notre Dame nin kamburudur. hastasiyim herseyinin. neyse ne diyordum. kilisede birileri dua ediyor vs. benimse gozlerim quasimodo ve esmaraldayi ariyor. dayanamadim actim ipodumu il est venu le temps des cathédrales diye icimden sessizce bagirmaya basladim. keza sarkinin bildigim tek kismi da bu. o an sanirim kendimi bruno pelletier sandim, bu da benim tatli bir animdir.

tatilde sarkiyi ezberlemeye calisicam.