ankara saldırısına sol eleştiri

Saldırı eğer apoletli askerleri, polisleri hedef almış ise ölen asker, polis için üzülmem de sevinmem de. Sevinmeme sebebim Kürt halkını temsilen hareket eden örgütün haklı olarak duyduğu kine, öfkeye yenik düşerek yanlış stratejik bir eylemde bulunması ve bunun doğrultusunda işçilerin Ulusal anlamda tam bölünmesi sağlama ve burjuvazin dümen suyundan gitme, eylemlerin Kitleyle bütünleşik değil tıpkı Rusya'da ki Narodnikler gibi ''öncü kahraman teorisi''ne benzer şekilde yapılması yanlış stratejik bir hatadır. Öncelikle TAK'ı destekleyen Kürt halkı ''bizim yerimize öc alan, direnenler var'' diyerek pasifizme itilecekler ve bugün olduğu gibi çoğu halk Cizre'de, Sur'da, Silopi'de direnmek yerine göç etmeyi tercih edecek bu düşünceden dolayı. Bu stratejik hata her şeyi geçtim başta Kürt Ulusunu devrimci potansiyele sahip halkına hem de halkın aktifleşecek olan örgütsüzlülüğüne zarar sağlayacaktır.

Devrimci Şiddet egemen sınıfın yönetim araçlarını hedef alır ve belirli aralıklarla eylemler düzenler ama tabanla bir bütün halinde oldunduğu vakit bu eylemler cevap bulur. Buna en iyi örnek Gerilla savaşını harikülade uygulayan Che'nin batista rejimine karşı mücadelesi örnektir.

Bir diğer konu ise askerlerin Apoletsiz olmasıdır. Böyle bir durumda ise zorunlu olarak askerlik görevini yerine getiren Devrimci militan potansiyele sahip bireylerde öldürülmüş olur. Ve böylece direnişin halk tabanı ile beraber askeri kanattan gelebileceği, namluların burjuvaziye döndürebilecek yoksul, işçi-emekçi zorunlu askerlik yapan bireylerden de gelebileceğini unutmuş oluruz. Ve bu da stratejik hatalarımızdan biri olur.
Bir diğer konu sivil halkın kesin kez hedef alınmaması durumudur. Unutulmamalıdır ki devrimci bir parti Halk varsa vardır. Halkı arkasında sürükleyemezse Devrimci hareketi yerine getirmemiş olur.