hadislerin dinen delil sayılmasının mantığı

bazı hadislere göre de yanlıştır.

"hadisleri incelemeye peygamberimizin dönemine giderek ve sonra yavaş yavaş kendi dönemimize gelerek başlayalım. peygamberimiz’in hadis yazımına izin vermediğini, kendi sözlerinin yazımını yasakladığını hadisçiler bile kabul etmektedir.

en doğru kabul edilen iki hadis kitabından biri olan müslim’de ve hanbeli mezhebinin kurucusu ibni hanbel’in müsned’inde şu
hadis rivayet edilerek; peygamberin, kendi sözlerinin yazımını yasakladığı kabul edilir. “benden kuran dışında hiçbir şey yazmayın. kim benden kuran dışında bir şey yazmışsa imha etsin.” (müslim, sahihi müslim, kitab-ı zühd; hanbel, müsned, 3/12, 21, 33)

darimi’deki hadis ise şöyledir: “sahabe allah’ın elçisinden sözlerini yazmak için izin istediler. ancak onlara izin verilmedi.” (darimi, es-sünen)

el hatib’teki hadis şöyledir: “biz hadis yazarken hz. peygamber yanımıza geldi ve ‘yazdığınız şey nedir?’ dedi. ‘senden işittiğimiz hadisler’ (sözler) dedik. hz. peygamber; ‘allah’ın kitabından başka kitap mı istiyorsunuz? sizden evvelki milletler allah’ın kitabı yanında başka kitaplar yazdıkları için yoldan çıktılar.’ dedi” (el hatib, takyid,)

tirmizi’den de bunu öğrenebiliriz: “allah elçisinden sözlerini yazmak için izin istedik, bize izin vermedi.” (tirmizi, es-sünen, k. ilm)

bununla beraber dört halife kaynaklı bir hadis aktarımı da görülmemiştir. peygamberimizin hadis yazımını yasak etme yönündeki tavrı, dört halife tarafından da devam ettirildiğini gösterir bu durum."