bugün

ben bu yazıyı sana yazdım

saate bakmadan saatin kaç olduğunu tahmin eden yaşlı insanlar gibiyim. kendini uğraşına kaptırıp saati unutanlar gibi olmayı isterdim, gezerken off saat geç oldu eve gitmem lazım demeni isterdim, akşam mesajlaşırken sabah ezanıyla öğrenmek isterdim zaman yolculuğunun ne demek olduğunu...

öyle birisiyim ki şuan saate bakmadan saatin kaç olduğunu tahmin edebiliyorum. olgunlaşıyor muyum yoksa hepten bu hali kabul mü etmeye başladım bilmiyorum ama her geç kalışın bir adım daha yaklaştırıyor beni sana.

her geç kalışın bir ömür gibi... her gece ölüm, her sabah da kalk hadi bir daha deyiş oldu bana.

iyisi mi, bekletme...