30 yaş üstü adamlar

olgunluguna erişmiş, doymuş,yüz hatları oturmuş,ne istediğini bilen, oturaklı adamlar sanıyorsunuz bunları değil mi?
ilk görüşte kanıyorsunuz her şeyine, bir bakışına,bir gülüşüne.
erkeklerin hiç bir zaman büyümeyeceğini bilen biz kadınlar, çok da iyi biliyoruz ki ne şakaklarınızdaki aklar,ne de ağırmış sakallarınız sizi olgunlastırıyor.
hala çocuksunuz,çocuk.
35inde bile ne istediğini bilmeyen çocuklar.
arada kalmış nesildir aslında 30 yaş üstü adamlar.
ne artık eskisi gibi geceleri eğlenir,kendini alkole kaptırır,ne de karıya kıza dalar, ne de ağırlığını koyup hadi evleneyim çoluk çocuga karısayım der.
ikisininde ortasında savrulur gider.
çevremdeki +30 Arkadaşlarımın hepsi evlenme derdinde ama, hiç biri de iyi bir işi,çevresi,yakışıklılığı olmasına rağmen evlenmiyor.
o yaştan sonra da zor geliyor belli ki.
bugün yıllar önce çok beğendiğim birini gördüm tesadüfen, böyle saçım başım dagınık,sıcaktan bunalmış,sinirli sinirli bağırınırken.
hala çok yakışıklı hala çok fit olmasına rağmen hala sol parmağı boştu.
ama ne olursa olsun, 30 yaşın sonrasının da farklı bir farkındalığı olduğu aşikar.