yazarların en aksiyonlu hatıraları

küçükken arkadaşımla okuldan kaçıp k.çekmece sahile gitmiştik. dönüş yolunda 3 tane liseli apaçi kız bizi alt geçitte sıkıştırıp konuşmuştu. birden arkamızı dönüp koşmaya başladık, yokuş yukarı koştuk, ölümüne koştuk çünkü kızlar tinerci ve kafaları kıyak gibiydi. bir apartmana saklanmıştık, bizi aradıklarını görüyorduk. onlar gözden kaybolunca elimize çantamızdaki makası, pergeli ve cetveli alıp tekrar istasyona kadar koştuk. hayatım boyunca o kadar koştuğumu hatırlamıyorum, uzun bir süre yürüyememiştim.

böyle anlatınca aksiyonlu olmadı ama o zaman çok heyecanlıydı işte.