kırgın olmak

tam olarak hissettiğim işte bu.
kırgın olmak.

Aslında bakarsan ilk kez hissettiğim bir duygu bu sana karşı. Hep sevgi doluydum, yer yer öfkeliydim sana karşı. Ama ne nefret edebilmiştim ne de kırılabilmiştim bana yaptıkların yüzünden.
Sana karşı toleransım hep çok fazlaydı, belki en fazla sana karşı iyiydim, en çok senin iyi olmanı istemiştim bir zamanlar.
O yüzdendi bu yalvarmalarım...
bilmiyordum bu kadar değer verdiğimi, benim için de kötü bir sürprizdi, inan bana.

keşke umrumda olmasaydın bu kadar. Keşke senin beni silebildiğin kadar kolay silebilseydim seni. Ama bunu yapabilmem için hiç değer vermemem gerekirdi sana, değil mi? Tıpkı senin beni en başından beri yok saydığın gibi.

hiçbir iyi günümde yanımda olmadın, kötü günlerimde bana sırtını döndüğün gibi. Şasırmamam gerek aslında.
ben niye bu kadar Üzgünüm peki?
Bu kadar vicdansız olduğunu niye kabulenemiyorum?
Niye hala eralpin bir bildiği vardır diye seni savunuyorum salak gibi? Evet kesinlikle salağım.

Umrunda olur mu bilmem, ama sana ilk kez kırgınım.
Ve sonsuza kadar da öyle olacak.
merak etme, yüzümü şeytan görür mü bilmem, ama sen bir daha asla görmeyeceksin.