bugün

sözlük yazarlarının anıları

82 saatlik uykusuzluk sonucu yaşadıklarımdır. yıl 2007... güz dönemi proje teslimi. projeden kalınca dönem tekrar edilir, çünkü proje ön şartlı derstir. 5 kredidir. ortalamayı siker atar. velhasıl tüm bu etmenler bir araya gelince insan uyuyamıyor, bırak uyumayı yemiyor, içmiyor hatta sıçmıyor; çiziyor. bu 82 saatin yaklaşık 60 saati pc başında, 10-15 saat arası maket başında, bir kısmı ozalitçide bir kısmı da yolda geçti. neyse projeyi güç bela saat 17:00 olmadan teslim ettik, ki geç kalırsan da proje teslim süresi biter yine kalırsın. projeyi teslim etmiş olmanın verdiği rehavet ve günlerin getirdiği uykusuzlukla, ilk durakta bindiğim otobüsün en arka koltuğuna yığıldım. uyuyayım nasılsa inerim dedim. uyumak ki arkadaş ne uyumak. uzun hat boyunca uyuyakalıp, otobüs şoförü tarafından farkedilmeyip, 3 ring boyunca otobüste kalmışım. en sonunda bir yolcu tarafından dürtülerek, son durakta uyandırıldım ve hiç bilmediğim bir yerde, o mallıkla otobüsün en önüne geçip ve şoföre ineceğim durağı söyledim, uyursam uyandır abi dedim. yine uyumuşum. şoförün yanımdakine ricası üzerine, o kişi tarafından durakta uyandırılarak, yaklaşık 4 saat önce binilen otobüsten inmiştim. aklıma geldikçe gülerim. bunun bir de metroda ayakta seyahat ederken uyuyakalan ve düşmeyen türü var, o apayrı bir uykusuzluk anısı. başka sefere artık...