mustafa kemal atatürk ün dinsiz olması

“Bir kimse din kardeşine kafir derse, bu söz ikisinden birine döner.” (Buhari, Edeb, 73/Müslim, iman, 111)

“Her kim bir adama: Ey kafir veya Allah’ın düşmanı der de o adam dediği gibi değilse, o sözler bunları söyleyene döner.” (Müslim, iman, 112)

“Kendinizi temize çıkarmayın, çünkü O (Allah), kötülükten sakınanı daha iyi bilir.” (Necm Suresi, ayet 32) buyrulmuştur.

samimi bir müslüman imanı ile kumar oynamaz, eğer oynuyorsa da samimi değildir.

şimdi sen dindar, dinsiz meselesini bu kadar önemseyen bir insan olsaydın böyle bir vebalin altına girmekten çekinir, hayatı boyunca dinsiz olarak yaşasa bile son dakikada kelime-i şehadet getirme ihtimalini düşünüp keserdin sesini.

ama sen şerefsiz, art niyetli bir köpek olduğun için tasmanı tutan köpek terbiyecileri gibi sağa sola saldırmaktan, var olanı sadece yıkmaya çalışmaktan başka bir boka yaramayan bir yaratıksın. sen kim bir şeyleri onarmak, inşa etmek kim?

günah müslümanı dinden çıkarmaz, belki de günahkar bir müslümandı. ya da bahsettiğin tezler süresince dinsiz bir adamken sonradan dine döndü. çünkü öne sürdüklerini çürüten ve bu söylemlerin tam zıttı yönünde demeçleri de mevcut. derdin buysa eğer (-ki sanmıyorum) aklını başına topla.

hayatını bir din üzerine kuruyorsun, hepi topu 600 küsur sayfalık bir kitaptan sorumlusun. onun bari hakkını ver de şu dünyada "asalak değilim" diye gösterebileceğin bir dalın olsun.

neyse şimdilik eğlen bakalım, hayat size güzel.

edit: ha bir de son olarak.

"Hırsızlık yaparak getirilen, kızım Fatıma dahi olsa elini keserdim." buyurdu (Buharî, Hudüd 12; Müslim, Hudüd 8, 9).

(bkz: ona inanan buna inanmadı)

kafalar güzel kafalar.