parasızlık yüzünden karşı cinsi unutmak

Işsizken yaşanan, yalnızca erkeklere indirgenmemesi gereken durumdur.

Kendi adıma örnek verecek olursam, bu ara çalışmadığım için bir sevgilim olmasını şiddetle reddediyorum. Hesabı erkek öder kafasında olamadım hiç. Hep elimi cebime attım. Tartıştığım da oldu ben ödicem diye.

Ilk buluşmada ne kadar ısrar etsen de erkek ödeyecek hesabı, senin ödemene izin vermeyecek. Yine de olmuyor işte. Benim -en azından ortak ödemeyi- teklif etmem lazım. Laf olsun diye değil, cidden huzursuz oluyorum aksi halde. Alışık değilim.
Ailemden para istemekten de hiç hoşlanmıyorum. Kendim kazanayım derdinde oldum hep. Onun etkisi belki. Ben daha ailemden istemeye çekinen insanım yahu.

Öğrenci bir sevgilim vardı. Bazen o öderdi, bazen ben. Paramız az olduğu zamanlar gider çay içerdik yalnızca. Bazen bankta otururduk, sıkılmazdık. Sırf hesap ödeyemeyeceğim diye buluşmamak için bahane ürettiğimi bilirim.