dindarların eleştiriye açık olmaması

genç müslümanların hemen dürüst ve samimi duygularla, objektif olamak namına kendini kaptırabileceği, ama içinde çelişki ve kocaman bir yalan barındıran sahte tespittir.
müslüman eleştriye açıktır ama islamiyet eleştiriye açık değildir. yani oturup benim inancımı "eleştiremezsin".bu benim senin varlığını eleştirmeme benzer. kendi içinde tutarlı değildir. ben senin varolmanı, varlığını eleştiriyorsam sen de hemen etkilenip yok mu olmalısın?
haydi bunu boşverin, inançsızlar kendi düşüncelerini eleştiriyor ve eleştirtiyor mu acaba? kendileri bir jargon kurmuşlar, seni onun içine hapsedip eleştirmeye kalkıyorlar. genç arkadaşlarım burayı iyi anlasın lütfen, örnek vereyim: kendi yazdıkları sözlükle konuşup seni de buna mecbur ediyorlar. elbette mağlup olursun!
bir hatıramı anlatayım. lise öğrencisiydim ve en yakın arkadaşlarım iki komünistti. bir gün bunlardan biriyle emperyalizm üzerine konuşurken bana dedi ki "sizin filanca devlet için tanımlamanız nedir". Ben kendi fikirlerimi anlattım. "onu demiyorum, yani bunlardan hangisidir; yarı sömürge, tam sömürge, oligarşik bilmemne" diye beş altı etiket sıraladı.illa onlardan birini söylememi beklerken sanki bunlar evrensel doğrularmış gibi benim o tabirlerden birini seçmeyişimi cahillik olarak kabul edip dalga geçmeye başladı. ben de o anda meseleyi farkedip dedim ki: bizim sınıflamamız, "laik" dir. çünkü biz sermaye açısından değil din açısından bakıyoruz.
anlatabildim mi? hadi gelin hep beraber sizi eleştirelim deyip kendileri saha kenarından alkış tutacak olan şaklabanların kurgusuna kapılmayın. akıllı olun.