bugün

vozvrashcheniye

Teknik yönden tatmin edici,içerik bakımından ise akılda soru işaretleri bırakan tuhaf bir film Vozvrashchenie.Açık söylemek gerekirse film sonuna kadar gizem ve psikolojik türlerini harmanlamış bir şekilde giderken filmin sonunda dramatik film silüetine bürünüyor.Film yıllardır babalarını görmeyen iki kardeşin babalarıyla olan garip yolculuğunu anlatıyor.Öncelikle şunu söylemeliyim ki filmin sinematografisine ve yönetmenin fotoğraf gibi çekimlerini çok beğendim zaten filmin bana göre en can alıcı özelliklerinden ikisi sinematografi ve yönetmenlik,diğer can alıcı özelliği ise çocuk oyuncuların harika performansları; özellikle küçük kardeşin oyunculuğu çok ama çok iyi.Film teknik yönden gerçekten tatmin edici olsa da,hikaye bakımından maalesef aynı tatmini sağlayamıyor.Filmin hikayesi çok farklı diyemem,hikayenin işlenişi aslında sıradan gibi dursa da tuhaf bir işleniş,fakat şunu da söylemeliyim ki filmde fazla olay olmasa da film baştan sona hiç sıkmadan merak ettirerek izletiyor kendini.Hikaye bakımından ortalama bir film fakat sinematografi,yönetmenlik ve oyunculuk bakımından gerçekten çok başarılı diyebileceğim bir film.Keşke soundtrackler filmde daha fazla kullanılsaymış.Filmin sonu ise oldukça iç burkucu.Filmdeki çoğu kare o kadar güzel çekilmiş ki sanki fotoğraf karesi gibi.Son olarak ben filmi beğendim,içerik bakımından fazla tatmin etmese de teknik kısımdan oldukça tatmin edici bir film,sırf oyunculuklar ve sinematografi için bile tavsiye ederim.

7/10