en yakın arkadaştan kazık yemek

Acıtır. Çok acıtır hemde. Yakın arkadaşın kazığı öyle sevgilininkine fln benzemez. Dağıtır insanı paramparça eder. Bi anda büyük bi boşluğa düşersin. Çünkü o şerefsiz adam sen farkında olmadan tüm dünyan olmuştur. Herşeyini paylaştığın bi sırdaş en zor anlarında sığındığın bi liman seni sen kadar tanıyan biri olmuştur. Ve bianda sen onu kaybedersin. Çünkü kazık atmıştır sana, yarıyolda bırakmıştır, tutmamıştır verdiği onca sözü. için acır önceleri ve herşey onu hatırlatır sana. Çünkü herşeyi onunla yatmışsındır. Rehberinden 'kardeşim' ifadesini siler ismini yazarsın, yine de tamamen silemezsin belki bi ihtiyacı olur belki pişman olur yaptığından da arar diye silemezsin. Ama aramaz. Zaten pişman olacak olan en yakınına kazık atmaz. Sonra geçmeye başlar o acı yavaş yavaş ama güvenemezsin bidaha kimseye. Uzun bi süre yalnız kalırsın konuşmak istemezsin kimseyle. Bundan sonra hep yalnız kalacağım dersin güvenmeyeceğim kimseye. Onun için yaptığın fedakarlıklar gelir aklına, uykusuz gecelerin gelir ah ulan dersin, ah ulan.. Sözler verirsin kendine, yeminler edersin ama nafile. Geçmez o acı ömür boyu. Ömür boyu onun adını duyduğunda sızlar sol tarafın ağrılar girer karnına. Çünkü sevmişsindir sen onu, değer vermişsindir ve o bunu hiçbirzaman anlayamamıştır..