bugün

takım tutar gibi parti tutmak

fanatizmdir. aşırı uçlarda yaşamayı seven, sorgulamayan türkiye'nin kaba davranışlarla bu fikirleri desteklemesidir. siyasi fikirlerim çok gelişmedi söz sahibi olduğumu düşünmüyorum ama oy kullanan, gözlemleyici biri olarak kendimi ifade etmek istiyorum ki, bu ülkede dinmeyen bir öfke var. dinimizi yaşayamıyoruz etrafta açık kadınlar var hadi kemalistlere saldıralim çünkü kıyafet inkılabi olmasa bugün herkes islamiyete uygun giyinecekti diye düşünen birçok yobaz var. gizli yobaz. eğer bir şeylere pisi pisine bağlanmazlarsa ve bu bağlandıkları şey uğruna kalp kirmazlarsa rahat edemiyorlar. velakin mensubu oldukları inanma stili kalp kırmayı yasaklar. kabenin duvarını yıkmaktan kötü olduğunu anlatır.
atatürk uğruna kalp kırmak da bana kalırsa buna dahildir. o an karşınızsa atatürk yoktur hiçbirşeyine kefil ya da kaynak olamayacağınız lider uğruna kalp kırmayın. bırakın herkes dilediğini düşünsün. bu gerçeği değiştirmez ki.
ilkokulda yapardık bu davranışları. "oh nasıl da kazandık gördün mü taş arabası"minvalinde.
önemli olan ülkenin gelecegi eğitim ve refah düzeyidir.
çoğunlukta olan ve aile geçindiren işçinin memurun karnını nasıl doyuracağıdır. kimin kazandığı en çok bu yüzden önemlidir.