belki severim diye sevgili olmak

çok normal bir şey. ah amına koyayım ah, memlekette yol yordam kalmamış. arkadaşım sen zaten ancak filmlerde görürsün o ilk görüşte 40 yılı beraber geçireceğim insan bu hayallerini. senin zamanında ilk görüşte aşk sandığın da aslında daha önceye göre daha çok hoşlanmış olmandan başka bir şey değil.

bu işin yordamı zaten birinden hoşlanmak ve onu daha iyi tanımak adına çıkmakla, vakit geçirmekle başlar. sen onunla çıktın diye, ne onu sevdiğini ima edersin ne de onunla evlenmek istediğini. tanırsın, konuşursun, sonunda ısınırsın ve seversin ya da sevmezsin. ama bizim millet ne yazık ki ilk çıkışımızda birbirini sevdiğine kanaat getirmeye bayılıyor. sonuç malum.

özellikle kızlarda var bu mallık. yahu bir erkek bir kadınla oturup, onu daha yakından tanımak ve kendini de o kadına tanıtmak istemeyemez mi? biri size birlikte vakit geçirmeyi teklif ettiğinde, size manyak gibi aşık olduğunu ya da en kısa zamanda yatağa atmak isteyeceğini falan çıkarın şu salak kafanızdan. laf arasında bunu da söylemiş olayım.