kalem açmak için çöpün başına gidip muhabbet etmek

öğrenim yıllarının ilk senelerinin unutulmayan eylemlerinden.

işleyiş olarak rolantiye alınmış bir derste can sıkıntısının tavan yapması sonucu verilen sigara molaları gibi bir şey. öyle ki sağlam kalem uçları kırılır uğruna, bir iki kaş göz hareketi ile ya da "gelen gelir" mantığı ile... malzemeler;

- ne olur ne olmaz diye ucu kırık kurşun kalem
- kalemtraş

belirgin bir iç huzuru ile kalkılır, hoca sorsa kalem gösterilecektir ancak hoca da kör değildir sormaz bile. gider öğrenci kişisi çöpün başına, çöp dediğimiz ise poşet geçirilmiş bildiğin kovadır. ilk adımı gören diğer öğrenciler yüz bulunca peş peşe dökülürler kovanın başına. hepsinin yüzünde aynı piçlik, dalgınlıktan tükenmez kalem alıp gelen bile* olur.

güzelcene çember oluşturulur. başlanır ki muhabbete sormayın gitsin... öyle muhabbetlerdir ki bunlar, sözlük zirvelerinin atalarıdır Âdeta. organizatörü de ilk kalkandır hatta.

ancak çocuk olmanın belirtisi "asla doymama" yüzünden sonunda ciddi sorunlar baş gösterir.

- öğrenciler işin bokunu çıkarmış, dört sÂniyelik iş için on dakika zaman geçirmiş olabilirler, bundan kıllanan öğretmen "ne yapıyorsunuz siz orda" diyebilir, cop gören mÂsum köylü edÂsıyla mÂsum öğrenciler çil yavrusu gibi dağılabilir, yüzlerinde pis bir sırıtışla.
- hoca çakmaz ama yapılan geyiğin desibeli hocaya "ulan bunlar burda grup yapıyo sen hocayım diye geçiniyorsun" şeklinde uyarı verir. sonuç "hadi bitirin işinizi de oturun artık"dır. max. bir iki dakika sonra eğlence bitecektir.