din kültürü ve ahlak bilgisi

"biz türk değiliz, andımız okumak zorunda değiliz" hoşgörüsü adı altında andımız yasaklandı,
müslüman olmanın dayatması bir türlü son bulmadı.
ilköğretim 6. sınıftayım,
bir alman kökenli arkadaşımız var, ülkemizi sevmiş ve türkiye'ye yerleşmişler.
adını tuğçe olarak değiştirmiş ama dini değişmemiş, halen hristiyan.
buraya kadar bir sorun yok.
bizimle çok iyi anlaşıyor, hiçbir kültür çatışması yaşamıyoruz; zaten 6. sınıfta ne çatışması di mi?
dersimiz din. suratından binbir şeytanlık akan çakma dindar din öğretmenimiz, teker teker sureleri okutuyor.
elhamdulillah müslümanız, okuyoruz.
sıra tuğçe'ye geldi.
"ben hristiyanım, neden okumam gerekiyor ki?" dedi.
öğretmen "ben anlamam okuyacaksın, yoksa kalırsın" dedikten sonra, kızcağız haftaya sureleri öğrendi geldi, okudu.
o zaman değişik ve komik gelmişti, halâ değişik ve komik geliyor ama tek bir fark var şu an; değişik, komik ve aptalca.
illa hristiyan olması da gerekmez bir insanın,
din vicdan işidir, allah'a karşı samimi olmak lazım di mi?
içimizden gelmeyen bir şeyi, sırf sınıfta kalmamak adına neden yapalım?
neden yapmak zorunda kalıyoruz?
din kültürü'nü at dersin başından,
ahlak bilgisini ver bize yiyosa.
anlat kardeşim yalanın, hırsızlığın, tecavüzün kötü olduğunu.
adam öldürmenin insanlık suçu olduğunu.
yooook! illa din, illa korkutma ve zorlama.
ondan sonra ver elini tecavüzler, yalanlar, dolanlar, hırsızlıklar.
din eğitimi almak isteyen gitsin üniversitede ilahiyat okusun, dinleri araştırsın. ne yaparsa yapsın ve kimse karışmasın(!)
ama ilkokulda bok mu var küçücük bedenlere korku salıyosunuz?
burada amaç belli, dinle korkutup, dinle kandırmaktır.
bi' çoğumuz çocukluktan gelen din korkusuyla bugün her söylenene inanıyoruz.
haliyle bitmiyor şarlatanımız, hırsızımız...