bugün

sözlük yazarlarının itirafları

beynimin bana oynadığı oyun kadar hiçbir şey yıkmamıştı beni. yıllarca saklamışım bir örtünün altında bir başkası yaşamış gibi. hatırlamamak ya da doktorun deyimiyle perdelemek nasıl bir lütufmuş meğerse. sonra bir an geliyor, tek bir kıvılcım ve perde açılıyor. peki şimdi nasıl yaşanır bu travmayla. nasıl taşınır bu yük... kimden sorabilirim ki hesabını, yıllarca ölüm uykusuna yatmışım ve çoktan gitmiş giden. bu öyle terkedildim gibi bir kalp ağrısı değil, zira şu an çok yavan geliyor bana. hafızamın kuvveti ile övünen ben, şu an hatırlamak denen lanetin altında eziliyorum...