insanin icinin boslukla dolmasi

beyhude bir bekleyiş sonrası yaşanası durum. saat gece yarısını geçmiş, ışıklar sönmüş herkes uyurken seni uyku tutmaması ile başlayan ve nedenini anlayamadığın bir şeyler düşünme ihtiyacı karşısında zihnin düş'e itaat etmesi ve teslimiyeti ile inkişaf eden, belkide uzun sürecek bir anın başlangıcıdır. öncesi hoş bir duygudur başlangıcı başlangıç için, lakin zaman geçtikçe ve düşlere yanıt veremedikçe zihnin sualler karşısında sessiz sedasız kalması ve kendi kendine söyleyecek bir şeyler bulamamaktır. tam da zaman o andır işte. cevapsız kalan suallerin ve tek yanıtı yanıtsızlık olan ve aslında olması durumunda gereği olarak olmayan, yani namevcutuyeti ile mevcut olan yokluğun silsilesinin yerini boşluğun varlığına bırakmasıdır. sonuçda varolan ise tek şey vardır; insanın içini dolduran boşluk.