insanlardan soğumak

çok uçlarda ve tiksindirici eylemler içinde bulunan insanların varlığı insanlıktan soğumaya sebep değilidir, olsa olsa insanlığından utanırsın.nasıl bunu yapan canlı ile aynı kategoride lurum diye şaşrırı ve tiksinirsin.

insanlardan soğumak ise, hoşgörülmeyen tavır ve tepkileri gün içinde bir çok farklı kişiden görmekle başlayan, minik minik ama çok sayıda olayın insanı götürdüğü noktadır.

insanı insan yapan davranışlar diye tanımladığımız bir sürü özelliğin bir başkası ile yer değiştirdiğini, iyi, doğru güzel olan bir sürü özlelliğin yerine iğrenç başka özelliklerin konulduğunu görmekle başlar.

utanma duygusu yerine, arsızlığın oturduğunu;
çalışkan ve başarılı olmak yerine, birilerinin ayağını kaydırarak ya da kıç yalayarak başarılı olmanın prim yaptığını;
insanların yoklarını, yokluklarını herkesin yanında dile getirmesinin ayıp sayıldığı onur duygusu yerine, yalvarmanın, yaltaklanarak acındırmanın geçtiğini,
düşenin elinden tutmak yerine karşıya geçip gülmenin alkış aldığını,
oy verirken dürüst olduğu için değil, dolandırıcı olduğu için daha çok işine yarayacak adayı desteklediğini,
sokakta perişan haldeki insanı görünce kimsenin kılının kıpırdamadığını,
büyük bir depremin ardından yöreye koşanların bir kısmını yağma için gittiğini,
çocuk sahibi yaşlı insanların perişanlık içinde yapayalnız öldüğünü ve cesedinin kokunca bulunduğunu,
çocukların her anlamda istismar edildiğini, en iyi koşullara sahip çocukların bile yukarıda sayılan ve akla gelmeyen tüm bu kötü durumlara tanık olma sebebiyle masum bir çocuk olma, iyi bir insan olma şanslarının kısmen ellerinden alınması gibi sebepler ile,insanlardan soğunabilir.

soğumak pasif bir durumdur ve olumlu yönde bir gelişme sağlamaz, umudu yitirmeden iyiye güzele doğruya ulaşmak için çabalamalı.