bugün

guzel bir filmden sonraki sessizlik

film biter, ortama sessizlik hakimken biri çıkar:
-yuh lan,böyle film mi olur,gerçek deeğil abi ınlar yaa,baksana şunlar da inanmış izliyo.
der.
böyle gıcık bir tipin heryerde olabileceği ihtimaline kendimizi hazırlandıramdığımız için garip bir sinir ve elden hiçbirşey gelemeyeceği duygusu ortamdaki herkesin içini yerken.
Bir teyzemiz imdada yetişit:

-Evladım gerçek birşey istiyosan yürü belgesel izle.

ondan elden bişey gelmiyor duygusu bizden sıyrılıp adama yapıştı.Çünkü o sözü biz söylesek kaslarını kullnarak bizi sustururdu, ama laf o teyzeden çıkınca...bir adet mavi ekran..

iyiydi..