sözlük yazarlarının an itibarı ile düşündükleri

eski sevgilime "o kadar buyuk ki icimdeki duygusal bosluk, ne koyarsam koyayim dolmadi hic, dolmayacak da" demistim. Gulmustu. Guldum sonra bende. Acimla dalga gectim. Keske biraz onurlu olabilseydim o an. Sonra bosver diye teselli ettim kendimi, yok nihilistim ben dedim sacmaladim kendi kendime. Ama anlami var her seyin. Iste beyin kilif ariyor nihilizm diyorum o yuzden kendi kendime pismanlilarim icin. Ama sonra yine o kadar buyuk ve alçak geliyor ki acilar, ozellikle sonbahar, daha uzuluyorum.