bugün

pamukkale üniversitesi

sanki önümüzdeki 5 yılda da yine, yeniden muhteşem şantiye alanlarına sahip olacakmış gibi duran üniversite. ha bitti, ha bitecek, kampüs bi'şeye benzeyecek derken sil baştan başlanıyor her defasında. hoş, bi'şeye baştan başlamak kötü değil elbette lakin aradan geçen bunca zamana rağmen bitirilemiyorsa bir süre sonra çileden çıkarıyor insanı. umarım ilerleyen yıllarda bizi şaşırtır da tüm laflarımızı yeriz.

çok geç olmakla birlikte terk ettiğime mutluyum, huzurluyum.