bugün

nazim hikmet i tanimamak

süregelen eskiciliğin üstüne bir sünger çekmektir.dünyada halen sanat alanında rönesans ve etkileri,picasso ve da vinci konuşulurken postmodernizm nasıl varlığını yineleyebilir ki? edebiyat alanında sheakspear,fuzuli,dostoyevski ve eserleri hala tartışılırken yeni yazarlarımız onların etkisinde nasıl kalmayabilir ki? artık sanat ve edebiyat kitaplarında yeni nesil sanatçılar ve yazarlar tanıyabilmek ne kadar suç olabilir ki?