osmanlı devletinde bayındırlık politikaları

1856 ıslahat fermanına kadar herhangi bir şekilde prensip haline bürünmeyen, bu tarihten sonra ise iç ticaretin gelişimi temelli olmak üzere avrupa teknik ve sermayesinden faydalanılarak yapılandırılacak kara ve deniz yollarının ıslahına dayanan politikadır. ilk olarak 1869 da çıkarılan bir nizamname ile yol konusu sistematik hale getirilmiş ve 16 - 60 yaş arası erkek nüfusun yol çalışmalarına yönlendirilmesi hedeflenmiştir. 1875 yılında kaldırılan bu mecburiyet, 1879 da yeniden kendisini göstererek bir kaç senede anadolu ve rumeli de 5000 kilometreye yakın yol inşa edilmesine ve hizmete sokulmasına vesile olmuştur.