durduk yerde adamın amına koyan şiirler

fazlasıyla anlıyorsun sevgilim
aslanlar var.
bütün kapılarda bütün ahşap kapılarda
ani bir töre gibi şehri çaldılar
üstümüze çaldılar gözümüzden yapıştık
anlamıyorsun sevgilim
öldü eski adamlar
anlamıyorsun.

ve biz ali’yle konuşup durduk bunu
ben onun sırtına baktım o benim göğsüme
ne o senin babama rastladı
ne ben bir kız gördüm ona bakarken.

bu kamburluk doğum lekesi dediler
bizi bir rahim bükmüştür belli
bizi bir rahim çok önceden duymuştur
boyumuz büyük söylenmiştir oğlanken babalarımza
annelerimiz korkmuştur.
ve allah yetişmiştir ve örs ve çekiç ve ağlamayı bilmeden
çifte sus verilmiştir
büküklüğümüze.

ali’ye gidiyorum diyecektim
ali gitmişti trenlerden çantalarla
ben azıksız kalmıştım
mezarları öpmeseydim ölecektim
-ne çok kemik vardı toprakta.

beni kerub’un kollarında böyle buldular
suçunu üstüme almadım ömrümün
kediydim ben köpektim
neye baksam allah’tan biliyordum
hayvanların suçu değildi sahipleri
ve çekilmezdi bir köpek hesaba
avcının tavşana ettiklerinden.
Babalarda çekilmezdi hesaba
çünkü onlarda bazen köpekti.

insanken kaç kez ölmeyi denedim
insan ölse bile ölemiyor
hep yanlış yaşıyor birilerinin aklında
birilerini düşündükçe ikmale kalıyorsun
zaten leyla da intihara inanmıyor
önce leyla ölüyor sonra
ölsen de ölemiyorsun.

görmüyor musun sevgilim
aslanlar var.
leş gibi yapıyorum tehlike kapımda.
çakallar okullarımı dişliyor
öğretmenlerimi kemiriyor ses etmiyorum.
amirlerime kadar sıyırıyor çakallar
lezzetli evliyalarım bitiyor.
kurtuluş harbim patlıyor bir pençe darbesiyle
devlet dişlere direniyor.
ve kaldırıyor bir karga dalağımdan hilafeti
bütün şüpheleri çiğniyor sırtlanlar
can korkusu kalıyor omurgamda yalnız
köpek oluyorum ve kedi.

omurgamda yalın mı yalın yük
yükler ahşaptan münezzeh
hurmadan ve bezden münezzeh.
rehbersizim omurgamda olasılık yok
omurgamda kalanlar yerli yerinde.
aya çıplak gözle direnir kirpiklerim
ağzım elbette mümkün ve cahildir
damarlarım bağışıklıktan münezzeh.

omurgamda ölmemek programı
omurgamdan bağlıyım nefesime
tasadan ve ahlaktan münezzeh bakışlarım
her şey andan münezzeh nesneler hayal gücümden
allah allahtan münezzeh.

anlıyor musun sevgilim
aynalar var.
yazıyı büker gibi bakıyoruz birbirimize
taş bükülüyor çocuk bükülüyor ekmek bükülüyor
ağacı büküyor bakışlarımız
büküldük göz değdikçe göğsümüze.

anlamıyorsun sevgilim
kendini görmez bir köpek suya bakarken
anlamıyorsun.

münezzeh:uzak
kerub:Allah’a en yakın olan melekler

hakans şahin