90 larda çocuk olmak

bir klişe ve geçmişe cahilce özlemdir gidiyor. romantik geçmiş özlemlerini bir kenara bırakıp gerçekçi bir çıkarım yaptığımızda 90 lar esasında 80 darbesinin bir gençlik enkazından başka bir şey değildi. 90 yılların çocukları bir toplum mühendisliği ürünüdür. 80 darbesi sonrası 90 lı yıllar kendinden önceki dönemin toplumsal, ekonomik, sivil, alandaki özgürlükçü kazanımlarının alaşağı edip faşizme kurban edildiği, milliyetçilik zehrinin toplumun alt birimlerine kanalize edilip halkların çatıştırıldığı ve askeriyenin etnik kıyımlar gerçekleştirdiği, devletin kurumsal olarak eğitim-öğretim alanında gerici politikalara sisteme monte ettiği, üniversitelerin özgürlükçü ilerici yapısının dejenere olduğu bir alana tekabül eder. ve bu baskı ve sindirme ortamında hastalıklı solgun yetişen yozlaşmış bir genç bir kitledir 90 ların çocukları. depolitize edilip faşist medyadan sürekli dezenformasyon pompalanan, tüketim kültürü müptelalığının ilk semptomlarının kitlesel olarak varlaştığı toplumsal alanı içerir 90 ların gençliği.