ağlaya ağlaya terk eden sevgili

insanı duygu komasına sokan, tarumar eden, "hem ağlarım hem giderim" diyen, "bak benimde içim parçalanıyor" deyip terk eden sevgilidir. e bıraktın gittin beni, ne anladık bu işten? ağlayınca "ha tamam o zaman" dememizi mi bekliyorsun?*kalk gidelim buralardan küheylan...

zorunlu gelen edit: ağlayarak terk eden sevgililere duyrulur:

1) madem seviyorsunuz neden ayrılıyorsunuz ?

2) madem şartlar ve durumlar sizi zorladı diyorsunuz, o zaman baştan neden bu kadar güven ve umut verdiniz ?

3) severken, "anca beraber kanca beraber" derken iyiydi de şimdi mi böyle oldu?

4) gerçekten seven insan "mantıklı" sebeplerden dolayı sevdiğini bırakır mı? o zaman sevgi diye tabir ettiğiniz kavram mantığınızdan daha az mı değerli ?

5) arada 3. kişi olmadığı sürece ve iki kişi de gerçekten sevdiği sürece aşılamayacak dert yoktur a dostlar. Allah sizin aranızda gönül muhabbeti eylemiş ve "sizi birbiriniz ile imtihan etmektedir". bu imtihandan bu kolay pes edip kaçmayın dostlar.

6) bol keseden salladığımı düşünen ve "bu kadar kolay değil" diyen arkadaşlar, merak etmeyin bol keseden sallamıyorum burada.

7) ve her zorluğa direnip mutlu sona ulaşan o kadar çift var ki... azıcık onlardan ilham alın lan !

8) Tolstoy'un da dediği gibi " insan ne için yaşar ? insan sevgi için yaşar... "

Gerçekten seviyorsanız, şu yalan dünya için yıkmayın, kırmayın, bozmayın a dostlar. vebali ağır olur...