bugün

her duyduğuna inanmak

hiç yalan söylemeyen insanlara mahsus olan bir kusurdur.
(bkz: ne yazık ki kusur)

3 sene boyunca yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmeyen arkadaşım arkamdan demiş sözlük.

"ey ruh kendisi yalan söylemediğinden benim her söylediğime inanıyor" diye,
bana yalan söylemesi için mantıklı hiç bir sebebi yokken nerden bilebilirdim ki saçmalayacağını,
ama onu da anlamak lazım. benim yüzüme bakıp anlatamayacağı hikayeleri var sonuçta.