sözlük yazarlarının itirafları

bencilliğinin altında ezilip yok olmasını istediğim insanların hayatımda olduğu gerçeği aklıma geldikçe kendime olan saygım biraz daha azalıyor.vurup kapıyı çıkmak cesaretinin içimde olmaması çalışmaya mecbur olduğum gerçeğiyle yüzleştikçe daha acıyor,kanıyorum.bildiklerimin aslında bana hiç bir yararı olmayan boktan birer gereksizlik olduğuna inanıp,paylaşmaktan sakındığım sürece içimde birikip battığı gerçeği de cabası.neye yarar ki erdem,dürüstlük bu bencil insanlığın hüküm sürdüğü dünyada.neye yarar öğrendiklerim,kimse anlamadıktan sonra neye yarar öğretilerim.tüm hıncımla kendime saldırmak,yerin dibine sokmak kendini aşağılamak benden başka kime ne anlatıyor o da ayrı bir konu.
bıktım artık sözlük olmak istediğim yerden uzakta sırf başkaları mutlu olsun diye neredeyse 30 yıldır yaşadığım bu hayattan bıktım artık.hiç kimsenin olmadığı sıcak bir ormana gidip hiç kimsenin benden haber alamamasını hayatımda ki herkesi kendimden dışlayıp,kendimi kendimden çıkarıp yerine huzur doldurmak istiyorum.3 kuruş para için,yaşamak için yaşamaktan vazgeçmekten yoruldum artık.kaçınılmaz bir kısır döngünün içerisinde sorumluluk sahibi olarak yaşayıp tüm sorumsuzluklara hayran hayran yaşamaktan yoruldum artık.kendim olmaktan,dürüstlüğü erdem saymaktan,işime saygı göstermekten,aldığım parayı hak etmeye çalışmaktan yoruldum artık.bu dünya dürüst kalınamayacak kadar kirli,sorumluluk sahibi olunamayacak kadar dağınık zaten.
şimdi kelimeler içimden döküldükçe sakinleşip,pislik içinde kir göstermeyen aşağılık insanların arasında ömrümden bir gün daha kaybetmenin vermiş olduğu mutsuzlukla doğruluyorum.uyanıyorum.